Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
dost-aşna — top. Dostlar, yaxın adamlar, yaxın yoldaşlar. <Rüstəm bəy:> Bir neçə nəfər dost aşna çağırmışam, indi bu saat gələrlər, oturub söhbət edərik. Ü. H.. Gəmi yükün yan çəkər; Zəli sorar, qan çəkər; Yaxşı gündə dost aşna; Yaman gündə can çəkər.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
aşna — is. 1. Dost, yaxın, tanış, tanış biliş, yoldaş. Qəriblikdə yada düşər yanaram; Aşna, yoldaş, yar, müsahib, ellər, hey! M. V. V.. <Şəhrəbanı xanım:> Srağagün aşnası zərdablı Qurban bəyə kağız yazdı ki, Şamaxı çəngilərinin vədəsini alsın,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
aşna fişne — is., argo 1) Gizli dost 2) Gizli dostluk … Çağatay Osmanlı Sözlük
âşnâ — (F.) [ ﺎﻨﺵﺁ ] tanıdık, dost, aşina … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
əlif — ə. 1) ərəb, fars və əski Azərbaycan əlifbalarında birinci yerdə gələn ا hərfinin adı; əbcəd hesabında 1 rəqəmini ifadə edir; 2) m. düz qamət, qədd qamət ə. min (1 ) ə. ülfət edən; aşna, dost … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
tanış — bildik, aşna, dost, görülmüş … Çağatay Osmanlı Sözlük
baş — is. 1. İnsan bədəninin kəllə və sifətdən ibarət olan yuxarı hissəsi. İri baş. Onun başı ilə bədəni arasında tənasüb yoxdur. – Baş bədənin tacıdır, gözlər onun daş qaşı. (Ata. sözü). // Heyvan bədəninin beyin olan yuxarı və ya ön hissəsi. Toğlular … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
hamaş — (Salyan) dost aşna. – Hamaşlar toyda bir yerdə otırmışdılar … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
kəryah — (Çənbərək) dost aşna. – Cəfərin kəryahı çoxdu … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
mə’hud(ə) — ə. 1) öhdəyə götürülmüş; təəhhüd; 2) dost, aşna … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
